گره های لنفاوی زیربغل یا آگزیلاری اغلب جزو نخستین نقاطی هستند که سلول های سرطانی پستان به آنجا گسترش می‌یابند. برای بررسی این موضوع، بخشی از یا تمام این گره های لنفاوی از بدن خارج شده و آزمایش میگردد. به این عمل، جراحی آگزیلاری (Axillary surgery) گفته می شود که اغلب به طور مجزا هم زمان با جراحی پستان انجام میشود. انواع مختلف جراحی اگزیلاری به شرح زیر است:

نمونه‌برداری از گره لنفاوی سنتینل
به نخستین گره یا گره های لنفاوی که سلول های سرطانی به آن گسترش می یابند، گره لنفاوی سنتینل گفته‌میشود. در مورد سرطان پستان، گره های لنفاوی زیربغل و گاهی گره های اطراف جناغ سینه اغلب به عنوان گره لنفاوی سنتینل در نظر گرفته می شوند.
پیش از عمل جراحی، به کمک تزریق مواد پرتوزا در پستان می توان گره لنفاوی سنتینل را مشخص نمود. نخستین گره ای که ماده پرتوزا بدان جریان یابد، به عنوان گره لنفاوی سنتینل در نظر گرفته میشود. جریان یافتن ماده پرتوزا را می توان به کمک دستگاه های تصویربرداری ویژه ای مشاهده نمود. جراح این گره ها را خارج میکند تا از نظر گسترش سلول های سرطانی بررسی شوند.
چنانچه در گره لنفاوی سنتینل اثری از سلول های سرطانی دیده نشود، کار در این مرحله تمام است و به جراحی دیگری نیاز نیست. ولی چنانچه سلول های سرطانی در یک یا تعداد بیشتری از این گره ها دیده شوند، ممکن است نیاز به جراحی گره های آگزیلاری یا پرتودرمانی باشد.
عوارض جانبی ناشی از نمونه‌برداری از گره‌های لنفاوی زیربغل ممکن است مشابه با عوارض جانبی جراحی آگزیلاری باشد. البته شدت این عوارض بسیار کمتر است.

جراحی آگزیلاری
در حفره زیربغل، بین 10 تا 20 عدد گره های لنفاوی وجود دارد. در جراحی آگزیلاری، اغلب یا تمام این گره‌ها برداشته می شود. در صورتی که این گره ها سرطانی شده باشند، ممکن است نیاز به شیمی‌درمانی، درمان‌هدفمند یا هورمون‌درمانی باشد. عوارض جانبی احتمالی جراحی آگزیلاری شامل سفتی شانه یا بازو؛ بی‌حس شدن بازو، شانه، حفره زیربغل و قسمت هایی از قفسه سینه؛ تورم لنفاوی و سروما (Seroma) (تجمع مایع در اطراف برش جراحی) است. پیش از انجام این عمل، جراح در مورد این عوارض به بیمار اطلاع خواهد داد.